First Loud Party-- Acquaintance

Tandang-tanda ko pa ang araw na yun. Nagsimula ang lahat sa isang comic skit na kinagalit ng ilang teacher. Tila natamaan yata sila sa mga pinagsasabi ni Remrad. Pwera biro, ang aming ginawa ay base lamang sa aming nakita, kasalanan ba naming ang aming nakita ay di pala dapat makita ng isang estudyanteng walang kamuwang-muwang gaya namin?

Sa tingin mo, anong masyadong alam ng freshman students gaya namin? Bukod sa mga natutuhan sa school at napapanood sa TV, ang tanging alam lamang namin ay matulog, o magkwentuhan, o magtawanan habang ang teacher ay patuloy sa kanyang ginawa maliban na lamang kung papagalitan kami dahil mali ang aming ginagawa o naiinsulto na siya kasi para na siyang baliw na nagsasalita at walang nakikinig.

Sa totoo lang, ang teacher talaga ang ay pinakamahirap na trabaho na magagawa ng isang tao. Sabi nga nila: uliran ang isang ina na napag-aral ang isang dosenang anak, ano pa kaya kung nabago ng isang guro ang mahigit kwarentang estudyante na may iba't-ibang pag-uugali, iba't-ibang antas sa buhay, at iba't-ibang kahinaan?

Teka, parang nawawala na ako sa mga pinagsasabi ko. Bago pa ito mapunta sa isang diskusyon katulad ng isang teacher, babalik na tayo sa Acquaintance.

Ito yung nangyari. Pinagalitan kami sa aming ginawa. Mali daw na insultuhin ang aming mga teacher. Kasi natamaan sila sa aming pinaggagawa. LOL. Pero hindi lang ito ang aming natanggap na pasinuang regalo sa high school.

Natatandaan ko pa kahit medyo malabo na, pinagalitan din kami dahil sa spaghetti, paglilinis ng buong area, at... teka, meron pa ba? Wala na akong maalala, ah. Seguro, sa susunod na reunion mapag-usapan na namin ito. Seguro lang. Ewan ko kasi sa mga engot na ito eh, wala talaga kaming masyadong pinag-usapan tungkol sa aming high school life.

Sa tingin ko, hindi pa kasi matagal ang aming pagakakahiwalay, pagkakaiba ng landas na tatahikin sa kolehiyo. Graduation last March; pagdating ng December may reunion na? At kasabay pa talaga ng reunion ng aking ina... at mas nakakatawa, mas marami pa kami kesa kanila na sumali sa reunion? Kaya nandito pa lang kami sa stage ng buhay na kagaya ng dati... parang nagbi-beach lang dahil kaarawan ni April...

Oo, yun yon. Kung ano yun, basta iyon. LOL. Pinagalitan kami. Naregaluhan kami ng sandamakmak na litaniya galing sa aming mga mababait na teacher.

Hindi ako nagbibiro sa pagsabing mababait kasi kung hindi sila mabait, hindi kami pagsasabihan ng aming pagkakamali. Kung hindi kami pagsasabihan ng aming pagkakamali, papaano kami matuto???

Ang pag-aaral kasi, sa pagkakaalam ko, hindi lang sa loob ng classroom nagaganap. Sa buong buhay mo, nag-aaral ka... natuto. Kaya nga nagbabago ang ating IQ eh.

Dahil mahaba-haba na ang artikulong ito na walang kwenta bukod sa mga naging kaklase ko nung first year, ititigil ko na ang pagdadagdag ng mga salitang ewan kung saan ba patutungo. Dahil na rin mahal na ang kuryenteng nasasayang sa walang kwentang artikulo na ito, at wala ako sa aming boarding house na hindi ko sinabing may laptop na ako upang walang extra fee, dito na nagtatapos ang artikulo.

Kung mayroon man akong ibang artikulo akong maisulat kagaya nito, basahin n'yo na lang kahit wala kayong maintindihan. Kung meron man, mabuti. Kung wala, mas mabuti. Yun kasi ang goal ko, ang kwentuhan kayo ng mga istoryahan tanging mga kaklase ko lang nakakaalam ng tunay na estorya subalit maari mo pa ring malaman ang aking opinyon tungkol sa bagay na ito.

Salamat sa pagbabasa kung binasa mo. Kung nag-short cut ka sa pagbabasa gaya ng aking ina, ewan ko kung mayroon ka bang naintindihan sa iyong nabasa. Maaaring nalampasan mo ang mga nakakatawang bagay kung nakakatawa man. Kung nakakalungkot, sana'y naiyak ka. Kung nakakatakot, sana'y natakot ka. Kung wala sa nabanggit, magdasal ng Our Father sa Latin na binabanggit ni Fr. Jasper tuwing nagmimisa siya dati.First Loud Party-- Acquaintance

Tandang-tanda ko pa ang araw na yun. Nagsimula ang lahat sa isang comic skit na kinagalit ng ilang teacher. Tila natamaan yata sila sa mga pinagsasabi ni Remrad. Pwera biro, ang aming ginawa ay base lamang sa aming nakita, kasalanan ba naming ang aming nakita ay di pala dapat makita ng isang estudyanteng walang kamuwang-muwang gaya namin?

Sa tingin mo, anong masyadong alam ng freshman students gaya namin? Bukod sa mga natutuhan sa school at napapanood sa TV, ang tanging alam lamang namin ay matulog, o magkwentuhan, o magtawanan habang ang teacher ay patuloy sa kanyang ginawa maliban na lamang kung papagalitan kami dahil mali ang aming ginagawa o naiinsulto na siya kasi para na siyang baliw na nagsasalita at walang nakikinig.

Sa totoo lang, ang teacher talaga ang ay pinakamahirap na trabaho na magagawa ng isang tao. Sabi nga nila: uliran ang isang ina na napag-aral ang isang dosenang anak, ano pa kaya kung nabago ng isang guro ang mahigit kwarentang estudyante na may iba't-ibang pag-uugali, iba't-ibang antas sa buhay, at iba't-ibang kahinaan?

Teka, parang nawawala na ako sa mga pinagsasabi ko. Bago pa ito mapunta sa isang diskusyon katulad ng isang teacher, babalik na tayo sa Acquaintance.

Ito yung nangyari. Pinagalitan kami sa aming ginawa. Mali daw na insultuhin ang aming mga teacher. Kasi natamaan sila sa aming pinaggagawa. LOL. Pero hindi lang ito ang aming natanggap na pasinuang regalo sa high school.

Natatandaan ko pa kahit medyo malabo na, pinagalitan din kami dahil sa spaghetti, paglilinis ng buong area, at... teka, meron pa ba? Wala na akong maalala, ah. Seguro, sa susunod na reunion mapag-usapan na namin ito. Seguro lang. Ewan ko kasi sa mga engot na ito eh, wala talaga kaming masyadong pinag-usapan tungkol sa aming high school life.

Sa tingin ko, hindi pa kasi matagal ang aming pagakakahiwalay, pagkakaiba ng landas na tatahikin sa kolehiyo. Graduation last March; pagdating ng December may reunion na? At kasabay pa talaga ng reunion ng aking ina... at mas nakakatawa, mas marami pa kami kesa kanila na sumali sa reunion? Kaya nandito pa lang kami sa stage ng buhay na kagaya ng dati... parang nagbi-beach lang dahil kaarawan ni April...

Oo, yun yon. Kung ano yun, basta iyon. LOL. Pinagalitan kami. Naregaluhan kami ng sandamakmak na litaniya galing sa aming mga mababait na teacher.

Hindi ako nagbibiro sa pagsabing mababait kasi kung hindi sila mabait, hindi kami pagsasabihan ng aming pagkakamali. Kung hindi kami pagsasabihan ng aming pagkakamali, papaano kami matuto???

Ang pag-aaral kasi, sa pagkakaalam ko, hindi lang sa loob ng classroom nagaganap. Sa buong buhay mo, nag-aaral ka... natuto. Kaya nga nagbabago ang ating IQ eh.

Dahil mahaba-haba na ang artikulong ito na walang kwenta bukod sa mga naging kaklase ko nung first year, ititigil ko na ang pagdadagdag ng mga salitang ewan kung saan ba patutungo. Dahil na rin mahal na ang kuryenteng nasasayang sa walang kwentang artikulo na ito, at wala ako sa aming boarding house na hindi ko sinabing may laptop na ako upang walang extra fee, dito na nagtatapos ang artikulo.

Kung mayroon man akong ibang artikulo akong maisulat kagaya nito, basahin n'yo na lang kahit wala kayong maintindihan. Kung meron man, mabuti. Kung wala, mas mabuti. Yun kasi ang goal ko, ang kwentuhan kayo ng mga istoryahan tanging mga kaklase ko lang nakakaalam ng tunay na estorya subalit maari mo pa ring malaman ang aking opinyon tungkol sa bagay na ito.

Salamat sa pagbabasa kung binasa mo. Kung nag-short cut ka sa pagbabasa gaya ng aking ina, ewan ko kung mayroon ka bang naintindihan sa iyong nabasa. Maaaring nalampasan mo ang mga nakakatawang bagay kung nakakatawa man. Kung nakakalungkot, sana'y naiyak ka. Kung nakakatakot, sana'y natakot ka. Kung wala sa nabanggit, magdasal ng Our Father sa Latin na binabanggit ni Fr. Jasper tuwing nagmimisa siya dati.

Reminiscing [1]

Yes, it's my time to reminisce once more the laughters and tears brought by my high school life, inspired by Bob Ong of his book ABNKKBSNPLAKo?!

I will start on the first day of the first year and my first time to be in my high school. Normal day. No rain, thank God.

I woke at six, went to SCC at around 6:45. There, I was mesmerize by the people chatting each other. It seems that they've known each other for a while already. After I've got to know them, they were classmates since elementary and kindergaten-- studying in the same school.

LOL. Rich kids, wow! I'm tired of writing using the tongue of Uncle Sam. Will it be better if I use the 'dila ni Juan'?

I think so. Sisimulan ko na ang major transition na ito.

Maaga akong dumating noong araw na yun. Ang daming mga baguhan din sa paaralang yun. Karamihan galing sa iba't-ibang elementarya sa buong lungsod. Karamihan nag-avail lamang sa 100% discount sa tuition. Ibig sabihin, karamihan valedictorian sa kanilang sariling mga paaralan.

Ibig sabihin, dito na masusubukan kung sino nga ba ang tunay na may ibubuga. Dito, sa paaralang ito, malalaman kung sino ang matalino, mas matalino, at pinakamatalino.

Nakakatawa mang isipin pero ito ang totoo. Ang ibang mga estudyante walang masyadong alam sa kanilang pinasukan. Mayroong iba na hindi alam na hayskul na pala sila. Hindi pa nakapag-move on galing sa kanilang elementary life.

Ang palatandaan: palaging maaga sa eskuwelahan, hindi pa naglalaro masyado ng DOTA, wala pang masyadong alam sa paglalakwatsa. Paglipas ng ilang buwan, nagbago na ang lahat.

Ang dating maaga, nasaan na? Ba'y pagdating ko sa classroom wala pa sila? Mayroon namang iba na sa unang araw lamang nagmaaga. Hay naku! Mabuti na lamang kung hindi pa sila na-late nung unang araw ng eskuwela, kasi yung iba, kahit unang araw.. ayon, lumabas ng tunay na kulay! Hala, late agad! Hindi ko na lamang maalala kung sinu-sino silang dapat bigyan ng 'MOST LATE' award pagdating ng aming munting awards-giving sa March. May naalala akong ganito, yung inorganize yata ni Kent. Sino pang nakakaalala no'n? Magsabi ng katotohan. LOL.

Kahit first year pa lamang, marami na agad kalokohan ang nagawa ng aming klase. Sana may magsabi ng kani-kanilang opinyon tungkol dito.. nakakatawang balikan ang pangyayaring iyon na tumatak na sa aming musmos na kaisipan at hindi na mabubura kailanman.

Basta ako, nung first year ko, hindi ako masyadong naging pasaway. Konting lakwatsa lang. Walang masyadong alam sa tunay na mundo sa hayskul. At ang mga kaibigan ko-- mga tunay at plastik na kaibigan-- ang wala pang masyadong alam sa makamundong mukha ng hasyskul.

Lesson learned para matapos: kalimutan na ang atsal na gown, wag nang dibdibin ang mga first impression na nawala dahil nalaman ng mga kaklase ko kung sino ako, at ang tanging isipin ay kung sino babarkada upang makalaag to highest level at free snacks sa mga mayayamang bahay na aming mapuntahan upang gumawa ng projects...

First Class Reunion

Eight months after our Graduation, we had our first class reunion. In Glen Rose, last December 20, 2009, the whole active Dominicans gathered and share different views about the same topic: the college life.

Thanks to Ecila, our salututorian, for organizing the event. Thanks for everyone who cooperated with the event. Thanks for everyone who responded the Facebook message. Thanks for all the memories gathered at the pool.

Despite the little dilemmas created by our immaturity, the reunion was really a big success.

I loved all the memories we'd share inside the pool area. I couldn't forget the things we reminisce during our high school life in SCC.

If ever somebody would give me a million in exchange of my entire high school memories, I will deny his offer. I wouln't be who I am today without my unforgettable high school journey.

Despite all the mess I've done especially during my junior year, I didn't regret it. That shaped me who I am today.

Pardon for anybody I've hurt. Thank for all the memories, guyz.

Until next time. Until next reunion. Until next memory to linger within me... within us.

COMMENCEMENT SONG

All We Could Do

Young as we are
We may seem so immature
Yet deep in our hearts
We want to prove our worth
This world is so wide
Sometimes it’s best to hide
But hiding is for losers
In life’s greatest battle

Refrain:

This is a big endeavor
For neophyte like us
But we can do it and we can make it
For whatever it’s worth…

Chorus:

This is all that we could do
All we could give and share
Simple efforts, little triumphs
From our minds and from our hands
It may seem so impossible
It may seem oh so obscure
To make the world a better place
For everyone, the human race…

As time passes by
Our works will be reconized
‘Cause deep in our soul

We want to prove our worth
This world is so wide
It’s never best to hide
‘Cause success is this moment
Is a big achievement

(repeat refrain and chorus)

Bridge:

All that we could offer
Is peace and strength of character
Let’s love and help one another
To win this game called life…

(repeat refrain)

Chorus II:

This is all that we could do
All we could give and share
Simple efforts, little triumphs
From our minds and from our hands
It is not so impossible
It is not oh so obscure
To make the world a better place
For everyone, the human race…

SENIOR SONG

It’s for Life

It just seems like yesterday
Enjoying life day by day
I see familiar faces everyday
But then it fades away…

Everything’s gonna change now
I’m sure of it somehow
But something inside me tells me
I know it will stay…

Refrain:

Never in my whole life
I’ve felt this surge of feeling
All I know is that
This is what I’ve been waiting…

Chorus:

This is not the end
For I know this brings a start
We shall not despair
For life is always fair
To correct the failures of yesterday
To enjoy the laughters of today
There’s never any doubt
That high school is for life…

I know its borrowed time
As we enjoy this simple rhyme
Let me just tell all of you here
I could not help but shed a tear…

A colorful variety
Emotions mixed so nicely
At one point we laugh for a while
Then we sit and have a cry…

(repeat refrain and chorus)

Bridge:
Parting is such a sweet, sweet sorrow
But time will come we’ll meet again, I know…

(repeat chorus twice)

Coda:

It’s for life…

FOURTH YEAR—ST. MARTIN

Mr. Ritchie Descatin

MALE

Adlawan, Joseph Lance
Albarico, Richam
Alegado, Christian Juven
Alvarado, Clifford Glenn
Amaquin, Zsydrick
Bacon, Bradley
Boyles, Jerome
Carreon, Vincent Lee
Cerojales, Matt Loury
Cortes, Jan Kyle
Deiparine, Earl Jan
Manayaga, Mhico
Naveo, Leslie
Patalinghug, Nino Dexter
Phua, Meil Enrique
Pineda, John Kelvin
Pinero, Edward
Ramirez, John Marie
Reyes, John Michael
Rosal, Daniel Luis
Saramosing, Bernadin
Satera, Christian James
Tabal, Kevin Jay
Valencia, Pio Trinidad

FEMALE

Bargayo, Yasmeen Coeli
Dumago, Krystelle
Empasis, Ayana Caitlin
Herbert, Erika Jane
Mansueto, Tiny Paulyne
Mercado, Lora Shyne
Monterona, Erika Tonie
Nadela, Rowena Fe
Pileo, Joan Marie
Raymundo, Mary Ann
Retes, Mary Hyacinth
Sales, Kristine Kaye
Semblante, Rolienne Fay
Soriano, Stephanie Faith
Suaso, Mary Lyka
Suico, Ilonah Jane
VErgara, Tisha Mae
Vitorillo, Jamaica
Ybanez, Patrice Dianne

FOURTH YEAR—ST. ALBERT

Mr. Isagani Dayagbil

MALE

Alesna, Rey Heinrich
Angco, John Bryan
Balboa, Karl Joshua Rubysphire
Barangan, Kevin
Barimbad, Jesnel Choluh
Baylon, Rasheed
Camina, Al Janson
Dela Torre, John Axlross
Empasis, Austin Chaim
Fernandez, Jesnie Ian
Garces, Tzerbe
Leyson, Gian Marco
Mendoza, Glayde Jhon
Miranda, Francis Michael
Mondejar, Melvin
Okawa, Masarou Jr.
Patunob, Michael Brandon
Saberon, Bruce
Surban, Jereyco
Yap, Charles Clyde

FEMALE

Alcordo, Gay
Alegarbes, Era Fae
Amistad, Maria Cleotie
Canoy, Girlie Mae
Chan, Mitchfel Gail
Deguma, Jenessa
Embalzado, Mirasol
Estavilla, Honeylette
Gantuangco, Leah
Garces, Jeavie Marie
Juario, Lovely Jennifer
Lingat, Rithlen Mae
Lopez, Kristchel
Macasero, Mary Cathy
Manugas, Mae Jasmin
Mendoza, Kersti
Moreno, Honelete
Noel, Zurekha Mae
Pagusara, Althea Anne
Quijano, Neven
Ramos, Gwynn Avril Mari
Requina, Cherry Mae
Sato, Karen
Sawali, Jovelyn
Sugabo, Mary Abegail

FOURTH YEAR—ST. THOMAS

Mdme. Redila dela Cerna

MALE

Batino, Alfred Ryan
Canape, Karl Kevin
Comision, Ken Marc
Emiliano, Nielsen Rey
Jahama, Al-Aneer
Labra, Kent Melvin
Langbid, Bryan
Laoc, Leyster
Lomotos, Ruther
Mendez, Arvin Jay
Nadela, Adrian Philip
Obial, Winson
Ong, Mikhailo Moses
Ponce, Patrick Von
Sato, Paulo
Villasquina, Giosepe
Zafra, Kenneth

FEMALE

Abellana, Sul Mariz
Alcordo, Samantha Gaye
Aranez, Lace
Bacus, Kara Andrea
Balaga, Marecris
Bernasol, Aizzel
Chavez, Jennesa Ella
Dela Cerna, Keynes Marie
Diaz, Ginae Babei
Enriquez, Stephanie Dawn
Espinosa, Zyra Ruby
Estimo, Kathleen Michelle
Gunhuran, Jade
Hortelano, Mary Paulin
Jumao-as, Myrah Mae
Lariosa, Chalesie Dave
Lauron, Kareen
Legaspi, Sheelou Mae
Montesclaros, Jin Tara
Nerves, Gleah Kristian
Noel, Giem
Pananganan, Hartzi
Rizada, Ma. Therese
Sibal, Bernitalyn
Sordilla, Baby Lyn
Tupas, Aia Monika
Uytico, Maria Katrina Louise
Wasawas, Nikki Myrthel
Ybanez, Anabel

FOURTH YEAR—ST. DOMINIC

Mdme. Marites Alison

MALE
Alcordo, Remrad Dominic
Alcuizar, Don E
Aldueso, Karl Martin
Apura, Gideon
Bonsocan, Romeo Nicolas
Bontia, Ludie Kevin
Cabellon, Renee Louis
Campos, Lyrey Yves
Dayondon, Lawrence
La Paz, Abraham
Lapinid, James Marl
Mariñas, Raye Joseph
Oamilda, Marvin
Pansit, Jhunathan
Villaester, John Dean
Villahermosa, Mark Daryl

FEMALE

Ababa, Marie Cherries
Abregana, Cherry Frenz
Albaño, Melyn
Albuera, April Rose
Boiser, Kristine Marie
Camomot, Stephie Esperanza
Campaña, Kristine Joyce
Canada, Eriberta
Cañada, Irish
Canque, Ana Marissa
Celeste, Michelle Angelie
Claracay, Shenna Airah
Cubar, Hannah Riena
Dacalos, Ecila Liera
Dela Cerna, Irecor
Delima, Anvie
Encabo, Rowee Ann
Estrada, Karen Ann
Ewican, Blaise Marie
Gan, Laarni
Gantuangco, Marialonie
Rama, Mary Claire
Remo, Erika Mae
Ronquillo, Abigail Marie
Sanchez, Angie Lee
Te, Mitzie Nina
Tenebroso, Zysa Keith
Vargas, Samantha Xaviera
Villaver, Rizah Mae
Yap, Marriel Alyssa